Andaluzja - iluzja

falko

Andaluzja - iluzja


Obiecałem, że będę więcej mówił ze sobą.
Słowa podtrzymują połamane gałęzie drzew,
leczą potargane złymi myślami źdźbła trawy,
szumią liśćmi wspomnień trącanych kroplami pamięci.

Toną nagle w mule już dokonanych uczynków,
tułają się po drogach spowitych kurzem spod butów
i znikają niespodzianie kiedy pojawia się miłość.
Dalej utrapienie, cierpienie i nicość.

Kiedy zapada cisza przestają być nagle potrzebne.
Opuszczone biegną pośród winorośli wspomnień,
a potem wirusem zaniedbania niszczą plony.
Nie będzie tego roku wina. Wybaczcie.

Na wzgórzach młode kobiety w promieniach andaluzyjskiego słońca
skromnie skrywają jędrne piersi i śmieją się do przybysza,
a kawalerowie ciągle myślą o tym, że przyjdzie taki dzień,
kiedy usiądą w cieniu oliwnego drzewa i będą pić wino.

Obiecałem, ale nie dotrzymałem słowa,
słowa nie podtrzymały połamanych gałęzi,
kiedy niespodzianie pojawiła się miłość.
Utrapienie, cierpienie i nicość?

Wiesław falko Fałkowski, 2014

‪#‎poetry‬ ‪#‎poezja‬ ‪#‎wiersze‬ ‪#‎lyric‬ ‪#‎epicpoetry‬ ‪#‎poems‬ ‪#‎literature ‬‪#‎wieslawfalkofalkowski‬ ‪#‎falkografioly‬ ‪#haiku

Świat jeszcze istnieje?

falko

Świat jeszcze istnieje?


Ślepiec ustawił się w kolejce
wieczorem po nowy wzrok z nadzieją,
że zobaczy wschód słońca nad ranem.
Nie zaśnie.

Starzec stanął w kolejce do domu starości
sądząc, że jesień życia będzie złota,
że włosy srebrzą się babim latem, a nie pajęczyną.
Zabraknie.

Kurwa na rogu głównej ulicy mojego miasta
naiwnie piękna, rudowłosa i nieskazitelna
wywołuje wzwód i popłoch,
jak dziewczynka z zapałkami.

Gazet już dawno nie czytałem,
papier tak sztywny i szybko żółknie,
nie nadążam zmieniać szkieł.
Oślepłem?

Nie jem tego, co pokazują
od rana do wieczora w telewizorze.
Tyję bo pożeram martwe zwierzęta.
Ale tabletki na porost włosów są super.

I środki na przeczyszczanie,
smakowe prezerwatywy,
proszek do prania białej bielizny
(biała bielizna – jak to czysto brzmi).

Szwedzka pasta do wybielania zębów,
francuska miłość,
ukraińskie pieszczoty,
hiszpańska mucha.

Mimo wszystko śpię regularnie.
Najgorzej mam rano, muszę wstać i ocenić
czy świat jeszcze istnieje.
Włosy mi rosną na całym ciele,
zęby wypadły, biegam boso po trawie,
zapisałem się do centrum odnowy biologicznej.

Uznali, że nie ma dla mnie ratunku.
Dla tak niepełnosprawnych poetów,
w takim byle jakim stanie,
dostępny jest tylko golf dla początkujących idiotów,
prosto do dołka,
jak celnie trafię - to mnie zakopią.



Wiesław falko Fałkowski, 2014 i później

‪#‎poetry‬ ‪#‎poezja‬ ‪#‎wiersze‬ ‪#‎lyric‬ ‪#‎epicpoetry‬ ‪#‎poems‬ ‪#‎literature ‬‪#‎wieslawfalkofalkowski‬ ‪#‎falkografioly‬ ‪#haiku