haiku pozbierane (3)

falko

wiersz

jesień 2011

Pusta Butelka -
W Głowie Poety Szumi
Nienapisany  Wiersz.

falko

fotografia

jesień 2011

Fotografia Pożółkła
Zasmucona -
Bledną Wspomnienia.

falko

tanie wino

jesień 2011

Tanie Wino -
Na Wernisażu
Oszukuję Podniebienie.

falko

furtka

jesień 2011

Skrzypiąca Furtka
Nie Ma Nikogo W Domu
Dla Kogo Śpiewa.

falko

noc

jesień 2011

Lodowata Noc –
Kwiaty Na Parapecie
Chuchają W Listki.

falko

cienie

jesień 2011

A Nasze Cienie -
Dlaczego Uciekają
Gdy Gaśnie Światło?

falko

Chwasty

falko

O chwastach mówi się niepochlebnie.

W wierszach są kwiaty,

kwitnące sady,

przebiśniegi i tulipany.

A chwasty?

Chwastów nikt nie chce.

Wbrew obietnicom uroczej pani  z telewizora

mówiącej ciepło o pogodzie,

ręce trzymam w kieszeniach płaszcza.

Jest zbyt zimno na długi spacer.

Szalbierz z tej wiosny.

Szal bierz na spacer,

bo ona chowa się jeszcze,

zatańczy jak wiatr zawieje,

Od Sahary.

Idę aleją kasztanów.

Siedmiopalczaste liście

jak moje dłonie

- palce w pięść zwinięte,

zziębnięte.

A chwasty,

jak pomysły na wiersze,

pojawiają się wiosną i rosną.

Najchętniej pod płotem,

w parkach,

na skwerach,

nadrzecznych bulwarach,

nad brzegami jeziorek i stawów,

a nawet wokół większej kałuży,

zebranej z porannego deszczu.

Jak pionierzy podbijający nowy ląd,

odważnie, ze świadomością,

że już cofnąć się nie można,

z determinacją, mimo zimna

i nocnych przymrozków

wysuwają się na pierwszą linię frontu

i niosą soczyście zieloną flagę

wiosennego pospolitego ruszenia

wszelkiej roślinności.

Przed źdźbłami traw ledwo co wyrosłych,

niezdecydowanymi krzewami - kwitnąć, czy puszczać liście.

Przed okwieconymi biało, różowo, czerwono

drzewami bez zielonych liści jeszcze.

Przed trzcinami, które zimą skoszone,

teraz strzelają w górę

długimi jaskrawo zielonymi ostrzami

i szeleszczą cicho na wietrze.

Bohaterowie wiosny - chwasty,

często bez imion własnych.

Ludzie, nie koście, nie rwijcie,

nie złorzeczcie i nie klnijcie.

Pokochajcie pokrzywę, perz, podbiał i dziki czosnek.

Pokochajcie chwasty i siebie nawzajem na wiosnę.

Wiesław falko Fałkowski

wiosna 2016

haiku pozbierane (2)

falko

w ogrodzie

jesień 2011

Złocista Chryzantema
Zawstydzona
- Lecą Na Nią Liście.

falko

cykady milkną

jesień 2011

Cykady Milkną.
Nie Warto Grać
Dla Wsłuchanych W Siebie.

falko

pierwszego listopada

jesień 2011

Świeczka
Zapalona Nad Grobem
Rozświetla Wspomnienia.

falko

ćwiczenie

jesień 2011
Samotny Stary Człowiek

Ćwiczy Myśli
O Umieraniu.

falko

haiku

jesień 2011

Haiku.
Czysta Kartka Papieru
Cierpliwie Czeka Na Słowa.

falko

wrócę kwadrans po dwudziestej

falko

wrócę kwadrans po dwudziestej

autobus odjeżdża

kwadrans

do czternastej

do czternastej

jeszcze tyle czasu

zostało

zostało

tyle do powiedzenia

do zobaczenia

wieczorem

wieczorem

wiersza nie napiszę

zamilknę

zamilknę

bo słowa

wrócą

wrócą

kamieniem

utoną w mętnej wodzie

niedotrzymanych obietnic

wrócą nieważne

wrócą nieważkie

jak gęsi puch

rzucone na wiatr

zaginą w oparach absurdu

wrócę autobusem

kwadrans po dwudziestej

kwadrans po dwudziestej

nastanie cisza

serca bicie

usłyszę

usłyszę

szept

własnych myśli

ulotnych

ulotnych

wspomnień

usłyszę

w tej ciszy

ktoś jeszcze to słyszy

nie słyszy

Wiesław falko Fałkowski

kwiecień 2016

haiku pozbierane (1)

falko

…

Sierpień 2011

Słowik
Śpiewa Całą Noc -
Noc Zbyt Krótka.

falko

…

sierpień 2011

Ojciec Posiwiał

Oślepł -

Dzwon Zadzwonił Zbyt Wcześnie.

falko

…

sierpień 2011

Zimowym Popołudniem
On Wchodzi I Pyta:
Czy Zgasić Już Światło?

falko

…

sierpień 2011

Cóż To Za Noc –
Złoczyńca
Wzdycha.

falko

…

jesień 2011

Usta Zbyt Zziębnięte
Aby Gadać Byle Co
- Wieje Jesienny Wiatr.

falko

…

jesień 2011

W Głowie Szmacianej Lalki
Myśli Dziennikarzy
Na Strzępach Gazet.

falko

haiku o moim cieniu

jesień 2011

Odchodzę Z domu.
Mój Cień Coraz Większy
Na Ścianie.

falko

muchy

jesień 2011

Muchy.
Czego Chcą
Od Moich Smutnych Oczu.

falko

Krzak głogu czyli opowieść o Izoldzie

falko

Krzak głogu czyli opowieść o Izoldzie


Jasnowłosa z Irlandii,
nie czeka na list.
Jeden jest ląd, kilka rzek,
dwa albo trzy morza,
dwunasty wiek.

W ciemnościach łódź ścigała wiatr.
Biały to, czy czarny żagiel?
Jasne Włosy czy Białe Ręce?
Żona Tristana, czy jego kochanka?

Przed dziobem wzburzone fale.
Grzmi. Nikt nie widzi, że łka,
nikt wołania nie słyszy?
Ni głos, ni płacz,
ani miłosne wyznanie
nie popłyną szybciej od łodzi,
nie polecą szybciej niż wiatr,
nie będą szybciej w Kornwalii.

Na darmo Izolda swe szaty rwie,
na darmo serce krwawi i pęka?
Tyntagiel smutny dzisiaj jest.
Tristan jest pochowany.
Na jego grobie wyrasta głóg.
Opowieść o tym już skończona.
Opowieść o miłości też skończona?

Wiesław falko Fałkowski
kwiecień 2016

Wiersz z tomiku pt. "Siedem stopni miłości"

Projekt okładki i ilustracje: © Wiesław Fałkowski

Redaktor i korektor: Janina Sikorska 

ISBN 978-83-944724-0-5

Utonę w twoich oczach, naprawdę?

Рождественский Роберт     Robert Rożdiestwienski
Я в глазах твоих утону, можно?
tłumaczenie: Wiesław falko Fałkowski

falko

Utonę w twoich oczach, naprawdę?

Chcę tonąć w twoich oczach, mogę? 
W twoich oczach utonę,
z radością podejdę i powiem:
Dzień dobry, kocham cię.
Czy to takie skomplikowane ... 
Nie, nietrudne, ale niełatwe. 
Nielekko jest kochać, uwierzysz? 
Na krawędzi stanę, zacznę spadać,
zdążysz złapać, zdążysz powstrzymać? 
A gdy odejdę - zatęsknisz, napiszesz?
To niełatwe, chcę być z tobą
długo,bardzo długo ... 
Całe życie, wiesz,
wiesz, czego boję się usłyszeć ... 
Odpowiedz bez słów
cichym szeptem zaledwie,
Oczami daj znać, kochasz? 
Mrugnij, obiecuję, 
będziemy szczęśliwi.
Jeśli nie chcesz, błagam
nie wódź wzrokiem na pokuszenie, 
nie ciągnij w otchłań widokiem.
Może ktoś jeszcze kocha, cóż ... 
Zapamiętasz - choć trochę? 
Będę kochał - mogę? 
Zabronisz - i tak będę.
Będę przy tobie zawsze.
W szczęściu i w każdej biedzie,
bo utopiłem się przecież
w twoich oczach.

tłumaczenie: falko

kwiecień 2016



Я в глазах твоих утону, можно?
Ведь в глазах твоих утонуть - счастье.
Подойду и скажу: "Здравствуй,
Я люблю тебя". Это сложно...
Нет, не сложно, а трудно
Очень трудно любить, веришь?
Подойду я к обрыву крутому
Стану падать, поймать успеешь?
Ну а если уеду - напишешь?
Я хочу быть с тобой долго
Очень долго…
Всю жизнь, понимаешь?
Я ответа боюсь, знаешь....
Ты ответь мне, но только молча,
Ты глазами ответь, любишь?
Если да, то тогда обещаю
Что ты самым счастливым будешь
Если нет, то тебя умоляю
Не кори своим взглядом ,
Не тяни своим взглядом в омут
Пусть другую ты любишь, ладно…
А меня хоть немного помнишь?
Я любить тебя буду, можно?
Даже если нельзя, буду!
И всегда я приду на помощь
Если будет тебе трудно!

Song dla Lennona

falko

Song dla Lennona


Stąpamy po ziemi
- nie ma piekła pod nami.
Czyste niebo nad nami
- nie ma raju.

Seks, religia i telewizja.
Myślałeś, że jesteś mądry?
Władza, pieniądze i policja.
Myślałeś, ze jesteś wolny?

Obejmij ramionami pień białej brzozy.
Chodź w piżamie cały miesiąc.
Pokochaj klasę robotniczą
Ożeń się z Yoko Ono.
Wyobraź sobie, że jesteś wolny.

Naprawdę myślałeś, że to takie proste?


Wiesław falko Fałkowski, kwiecień 2016

w samo południe

Kobieta czyta książkę
siedząc w promieniach południowego słońca
na ławce w parku miejskim tuż obok fontanny.

Dziecko biegnie za piłką
boso po trawie.

Dziewczynka karmi gołębie
na stopniach katedry.

Stary mężczyzna
idzie na targ po biały ser.

Autobus zatrzymuje się.

Jest cicho.
Oddech zagłusza słowa.

Chłopak
wysadza się w powietrze.

Dla zbawienia wiecznego.


Wiesław falko Fałkowski
kwiecień 2016

Wszystko co muszę

falko

Anonimowy i samotny,

łowca demonów i straconych złudzeń
zaganiam wszystkie smoki całego świata
do własnych snów.

Tam, na granicy wszechświatów,
stoi smutna dziewczynka bez zapałek.
Wszystko co muszę dzisiaj zrobić
to przypomnieć sobie twoje imię.

Liczba wszechświatów równoległych robi wrażenie.
To nic, że Energia jest równa Masie
Pomnożonej Przez Prędkość Światła W Drugiej Potędze.
Wszystko co muszę dzisiaj zrobić
to przypomnieć sobie twoje imię.

Czas się nieprawdopodobnie zakrzywił.
Spadłem w przestrzeń niechlujnie pokręconą.
Być, mieć nie ma już żadnego znaczenia,
Wszystko co muszę dzisiaj zrobić
to przypomnieć sobie twoje imię.

Nie ma wszechświata,
choćby równoległego,
ani nawet czasu przyszłego.
Wszystko co muszę dzisiaj zrobić
to przypomnieć sobie twoje imię.

Wiesław falko Fałkowski

kwiecień 2016

Łowca smoków Anonimowy i samotny, łowca straconych złudzeń, zaganiam wszystkie demony całego świata do własnych snów. Tam, na granicy wszechświatów, stoi smutna dziewczynka. Wszystko co muszę dzisiaj zrobić, to przypomnieć sobie jej imię. Liczba wszechświatów równoległych robi wrażenie. To nic, że energia jest równa masie pomnożonej przez prędkość światła w drugiej potędze. Wszystko co muszę dzisiaj zrobić, to przypomnieć sobie jej imię. Czas się nieprawdopodobnie zakrzywił. Spadłem w przestrzeń niechlujnie pokręconą. Być, mieć nie ma już żadnego znaczenia. Wszystko co muszę dzisiaj zrobić, to przypomnieć sobie jej imię. Tam nie ma już wszechświata, choćby równoległego, ani nawet czasu przyszłego. Wszystko co muszę dzisiaj zrobić, to przypomnieć sobie jej imię.

Wiesław Fałkowski falko

wersja czerwiec 2017/ do przygotowywanego tomu wierszy

622 upadki

Zapach brudnej myśli,
niemytej duszy,
odchodów wyobraźni,
nieujarzmionych żądz,
perwersyjnych obrzędów,
nieobyczajnych zapędów,
pornografii,
ortografii,
gramatyki,
psujących się zębów
i politycznego dziennikarstwa
zapada w pamięć głęboko.

Czy warto upadać te
sześćset dwadzieścia dwa razy
kiedy tak trudno
zachować biel
wykrochmalonego kołnierzyka,
czyste paznokcie,
neutralny zapach genitaliów,
niewinny uśmiech na twarzy?

falko

Nie mam nic do powiedzenia...

falko

Nie mam nic do powiedzenia

Miało się tyle dobrego wydarzyć. Nie wydarzyło się nic,
chociaż wszystkiego dobrego, dnia dobrego i dobrej nocy
wszyscy sobie życzyli nawzajem.
Nie mam nic do powiedzenia , ale jest OK.

Jutro minęło, cicho przemknęło
pomiędzy wczoraj, dzisiaj i pojutrze.
Jeszcze brakuje mi tu kogoś,
bo miejsca jest dosyć
Nie mam nic do powiedzenia , ale jest OK.

Umyte przed chwila szklanki jeszcze mokre
poruszone siłą mojej wyobraźni albo raczej siłą grawitacji
niespodziewanie zsunęły się ze śliskiego stołu.
Rozprysły drobinkami szkła  po całej kuchni
a każda drobinka lśniła cząsteczką mojej myśli
- iskra pamięci w popielniku zapomnienia,
Nie mam nic do powiedzenia , ale jest OK

Na miejskim targowisku kupiłem pomidory i włoszczyznę.
Ugotowałem  zupę z dodatkiem miłych wspomnień.
Zupa była gorąca i zachęcająco pachniała przyprawami.
W smaku okazała się jednak mdła i nijaka.
Za mało pieprzu.
Nie mam nic do powiedzenia , ale jest OK.

Wiesław Fałkowski
kwiecień 2016
z tomiku: Koniec nowego świata czyli prolegomena do wieczności, 2017