Kwiaty i bańki mydlane

falko

Kwiaty i bańki mydlane

tego lata
kwiaty zawstydzone
odkryły niespodziewanie
że pręciki i słupek
dzieli ogromna przestrzeń i
tylko wiatr albo owady
mogą być posłańcami ich miłości

ludzie tymczasem pustoszeją
jak tęczowe bańki mydlane
na krawędzi między światłem a cieniem

odrobina uniwersalnego kosmosu
oddzielona trójwarstwową błoną
między wnętrzem a zewnętrzem

cząstka wyobraźni
zamknięta siłami spójności i przylegania
w otaczającej przestrzeni nieodgadnionego wszechświata
zapis w pamięci
rejestr zdarzeń potencjalnych

rozbij o krawędź realnej przeszkody
o dłoń nieobleczoną w gumową rękawiczkę
a zostawi jedynie mydlany ślad
lekko spieniony mokry i śliski
na skórze odpornej na uderzenia twardych kamieni
ale wrażliwej na zawilgocenie
od mydlanych baniek
szmacianych lalek
i od płynących nie wiedzieć czemu łez

zaburzenia fizyko-psychiczne
wilgotność i łkanie
sponiewierało tym razem bardziej
niż długotrwałe wleczenie po asfalcie
jak psa

została
krwawa smuga
ślad na papierze
za liryczną frazą opisującą smutek
spowodowany rozstaniem

ześlij odrobinę wiary że nie na marne

Wiesław Fałkowski, HH, 12 czerwca 2020

Kochać nikczemnie

Bacik

Kochać nikczemnie

dzisiaj już nie wiem

gdzie jest ta dziewczyna

co wiedziała

że nie chcę pisać

takich wierszy

bo gdy je piszę to płaczę

o tym jak pięknie rozkwitają kwiaty

jak po pachnącej miętą nocy

budziliśmy się każdego ranka

na tamtym brzegu rzeki

rozpamiętując tylko jedno słowo

kocham

nie chciałem też pisać

że tuż obok nas rozzuchwaliły się chwasty

niekoszone z powodu

niezliczonych przyczyn obiektywnych

także zwykłego lenistwa władz miejscowych

a ja tak uwielbiałem tą naturalność przyrody

wolną od wszelkich ograniczeń

nie chę też wiersza o tym

że już kasztany przykwitły i

białe płatki ich kwiecia pod nogami

bez kwitnących kasztanów

stało się nikczemne nasze kochanie

wiosna odeszła schorowana przedwcześnie

dzisiaj jakaś starsza pani

napisała do mnie na facebooku

że kocha

że jeszcze tęskni troszeczkę

a w książce między kartkami

ma jeszcze listki mięty

co je dostała ode mnie

kiedy umierała nasza miłość

realna i dotykalna

a może jest jakiś chętny

co chciałby opisać nasze kochanie

sprzedajmy mu naszą miłość

za parę groszy nędznych

starczy na chleb oliwę i pomidory

w tym czasie panujęcej zagłady

starczy na nikczemne kochanie

Wiesław Fałkowski, HH, 07 czerwca 2020