na siódmym piętrze

falko

Na siódmym piętrze

gasnące po kolei światła w oknach
zwiastują rychły sen domowników…

poeta siedzi na ławce
ustawionej przed wieżowcem
za zgodą
rady mieszkańców
emerytów demokratycznych
młodzieży bardzo polskiej
osiedlowych patriotów
skinów
punków
kibiców
miłośników kanarków
cyklistów
oraz
mniejszości azjatyckiej
aspirującej anonimowo
ryżowo i zapachowo
do większości

siedząc na ławce
popija prosto z butelki
tanią wódkę
nabytą drogą kupna
w biedronce osiedlowej

patrzy
prosto w źrenice wieżowca
sen mieszkańców
odganiając cichym przekleństwem

wsłuchuje się
w szepty wieczornej modlitwy
tętno nocy
rytm snów
spokojne oddechy
chętny domysł o rozkoszy
i chwile upojenia

tęskniąc za oczywistym
w oknach falowaniem firanek
obwieszczającym
codzienne sprawy
kłótnie
awantury
miłosne uniesienia
tlące uczucia
wybuchające uczucia
i takie tam inne
opowiadania o dniu minionym
czeka aż wszystkie światła pogasną

i wtedy
dopijając ostatnią kroplę wódki
prosto z butelki
poeta
dostrzega niespodziewanie
światło
w oknie
na siódmym piętrze

ale rychło ginie nadzieja
na wspólne buszowanie
w betonowej przestrzeni miasta
kiedy już wszystkie światła pogasną

wszak to poeta właśnie
wychodząc z domu
po wódkę
do osiedlowej biedronki
zostawił znowu
otwarte drzwi
niedomknięte okno
nienapisany wiersz
niewymyślone słowo
i zapalone światło

Wiesław Fałkowski, 2011

z tomiku Koniec nowego świata, czyli prolegomena do wieczności, © Wiesław Fałkowski, 2017
‪#‎poetry‬ ‪#‎poezja‬ ‪#‎wiersze‬ ‪#‎lyric‬ ‪#‎epicpoetry‬ ‪#‎poems‬ ‪#‎literature ‬‪#‎wieslawfalkofalkowski‬ ‪#‎falkografioly‬ ‪#haiku

koniec nowego świata

                                      © falko

Koniec nowego świata

kiedy ledwie pomyślane słowa
powrócą grochem odbitym od ściany
a jeszcze zamkniętym ustom
odmówią prawa do milczenia
nastąpi koniec świata

słowa opadać będą z ust
jak liście z drzew po pierwszym przymrozku
myśli zamarzną jak woda w kałuży
marzenia pokryje szron zaniechania
a skostniałymi dłońmi
odgarniał będę
byle jakie strofy
opadłe na epitafium poety

usiądę na ławce blisko muru z cegły
zaśmieję się i zaświecę świeczkę
poczekam cierpliwie
na pannę nadobną białolicą
która na końcu nowego świata
czeka na mnie z laurką za
nienapisane wiersze
niewypowiedziane słowa
niecne kochanie
czarne myśli
złorzeczenia
głupie dowcipy
brak wyobraźni i modlitwy
muchy w nosie i śmiech na sali
długie włosy
braki w uzębieniu
brudne paznokcie
i brak poczucia humoru

poczekam
nie tak długo
na pannę białowłosą
w jednej ręce z różańcem
w drugiej ręce z kosą

i zasnę

Wiesław Fałkowski, 2011

Koniec nowego świata, czyli prolegomena do wieczności, © Wiesław Fałkowski, 2017, Redaktor i korektor: Janina Sikorska, ISBN 978-83-947558-1-2

‪#‎poetry‬ ‪#‎poezja‬ ‪#‎wiersze‬ ‪#‎lyric‬ ‪#‎epicpoetry‬ ‪#‎poems‬ ‪#‎literature ‬‪#‎wieslawfalkofalkowski‬ ‪#‎falkografioly‬ ‪#haiku

...

Ku pamięci umiejących czytać...

© Wiesław falko Fałkowski

Ku pamięci umiejących czytać...

bezrobotny poeta

mieszkaniec parkowej ławki w środkowej Europie

oferuje po obniżonej cenie słowa i rymy

dla wolniej myślących

posezonowa wyprzedaż autorskich myśli

specjalne rabaty dla analfabetów

gratisowe fraszki dla kretynów

poeta

kiedy

nie był jeszcze

poetą

zaczął uparcie

zadawać pytanie

każdej napotkanej

dziewczynie

barmanowi

słuchaczowi

listonoszowi

bankierowi

tacie i mamie

krwawej Mary 

i czystej wódce

odwieczne pytanie

czy być

czy mieć

bezdomny poeta

weźmie każdą pracę

sezonową

dorywczą

jako inwalida

niepełnosprawny

lub 

będzie wrzeszczał jak idiota

za byle jaką zapłatę

bezrobotny poeta

straciwszy wikt i opierunek 

głodny i byle jak odziany

został mieszkańcem stołecznego parku

przestał

jeść - z braku pieniędzy

myśleć - z braku cukru

czytać - z braku tekstu drukowanego

pisać - z braku natchnienia 

kupować dzieciom lody

wspierać żebraków

i bezinteresownie karmić gołębie

tudzież karpie w sadzawce

zadaje sobie

od rana do wieczora

odwieczne pytanie

ile trzeba mieć

żeby choć trochę

troszeczkę być

tak naprawdę niewiele być…

Wiesław Fałkowski falko, 2011  

...

okazja

...

Zimna Wódka

Czeka Na Okazję By

Skoczyć Do Gardła.

Wiesław falko Fałkowski, 2011

© Wiesław falko Fałkowski

komornik

...

Komornik

Przyszedł

Zająć Moje Wszy.

...

foto: falko

a ja ciebie...

w.g.

...

a ja
ciebie
zdradzam

z cieniami
z naszych
wspomnień

kopulujemy
wyuzdanie
na wydmach
nawianych
wichrami
mojej wyobraźni

rozchylone wargi
wypełnia
pocałunek

tęsknię

Wiesław falko Fałkowski

zbieram fundusze

falko

zbieram fundusze

zbieram fundusze

na chleb oliwę i wino dla siebie
pierścionek dla ukochanej
okruchy dla ptaków
kości dla psa
na tacę księdzu
kieszeń pańską
czapkę żebraczą
lepsze samopoczucie
okoliczności wszelkie
nagłą śmierć
niespodziewanych gości
pamięć o bliskich
łaskę zapomnienia
klauzurę dla polityków
benzynę
ogarek dla diabła
świeczkę dla boga
karmę dla kota
odkupienie grzechów
karuzelę dla dzieci
szczęśliwy powrót z podróży

chroń mnie od powolnej śmierci
amen

mieszkaniec ławki parkowej
tam gdzie wysiadam z tramwaju
powiedział mi
szefie kurwa
to nie jest takie proste
dasz na piwo
to ci powiem
zbieram fundusze na
chleb i piwo dla ukochanej
ochłapy dla dzieci
siłę i zdrowie dla pana premiera
siłę i zdrowie dla pana prezydenta
siłę i zdrowie dla wszystkich świętych
bo idzie zima
i żeby mi tej ławki kurwa nie zajęli…

Wiesław falko Fałkowski, 2011

‪#‎poetry‬ ‪#‎poezja‬ ‪#‎wiersze‬ ‪#‎lyric‬ ‪#‎epicpoetry‬ ‪#‎poems‬ ‪#‎literature ‬‪#‎wieslawfalkofalkowski‬ ‪#‎falkografioly‬ ‪#haiku

haiku o smaku życia

...

Śmierć -

Tak Pięknie Opowiada

O Smaku Życia.

                                                                                                                                                     Wiesław falko Fałkowski, 2011

...

foto: falko