Ku pamięci umiejących czytać...

© Wiesław falko Fałkowski

Ku pamięci umiejących czytać...

bezrobotny poeta

mieszkaniec parkowej ławki w środkowej Europie

oferuje po obniżonej cenie słowa i rymy

dla wolniej myślących

posezonowa wyprzedaż autorskich myśli

specjalne rabaty dla analfabetów

gratisowe fraszki dla kretynów

poeta

kiedy

nie był jeszcze

poetą

zaczął uparcie

zadawać pytanie

każdej napotkanej

dziewczynie

barmanowi

słuchaczowi

listonoszowi

bankierowi

tacie i mamie

krwawej Mary 

i czystej wódce

odwieczne pytanie

czy być

czy mieć

bezdomny poeta

weźmie każdą pracę

sezonową

dorywczą

jako inwalida

niepełnosprawny

lub 

będzie wrzeszczał jak idiota

za byle jaką zapłatę

bezrobotny poeta

straciwszy wikt i opierunek 

głodny i byle jak odziany

został mieszkańcem stołecznego parku

przestał

jeść - z braku pieniędzy

myśleć - z braku cukru

czytać - z braku tekstu drukowanego

pisać - z braku natchnienia 

kupować dzieciom lody

wspierać żebraków

i bezinteresownie karmić gołębie

tudzież karpie w sadzawce

zadaje sobie

od rana do wieczora

odwieczne pytanie

ile trzeba mieć

żeby choć trochę

troszeczkę być

tak naprawdę niewiele być…

Wiesław Fałkowski falko, 2011  

...