sobota, 2 marca 2013

Gra karciana




Gra karciana

nie zapomnę złodziejki
która namiętne kradła pocałunki

oj powiedz mi moja miła
czy byłaś przeznaczeniem
czy tylko niespodzianką
powiedz mi moja najdroższa
gdzie kończy się złudzenie
a zaczyna się moja zachłanność

bezczelność z jaką patrzę
na teraźniejszość
przez pryzmat pożądań
oczekiwań i nadmiernych wyobrażeń
nie sprzyja
poskramianiu pragnień

przy karcianym stoliku
ani woda ani wódka
nie zaspakaja pragnienia
i jeszcze rozdań kilka
i jeszcze jakaś nadzieja
jestem
potem
jestem
potem
byłem
nikogo nie winię
niezliczone już miałem pomysły
na jutrzejsze śniadanie

oj powiedz mi moja miła
czy jesteś przeznaczeniem
czy tylko niespodzianką
powiedz mi gdzie kończy się gra
a zaczyna się zwykłe życie

Wiesław Fałkowski, marzec 2013
z tomiku: Koniec nowego świata, czyli prolegomena do wieczności, © Wiesław Fałkowski, Inowrocław 2017, Redaktor i korektor: Janina Sikorska, ISBN 978-83-947558-1-2

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Kiedy poeta nienawidzi siebie za radość z widoku martwych wrogów

  Kiedy poeta nienawidzi siebie za radość z widoku martwych wrogów ty wiesz jak ja siebie teraz nienawidzę za tę radość na widok zabijania  ...