Z​ ​cyklu:​ ​Obrazy​ ​nienamalowane Obraz​ ​I​I Klamka zapadła

foto: pixabay.com. non profit use

Z​ ​cyklu:​ ​Obrazy​ ​nienamalowane 

Obraz​ I​I​ ​- Klamka zapadła

trumna stała w zupełnej ciemności

wsparta na czterech taboretach

leżałem w trumnie

ja czyli mój trup

głowa wsparta na koronkowej poduszce

dłonie splecione

z braku innego zajęcia

i przenikającej martwe ciało

ciemności i ciszy

wymyśliłem obraz niedomkniętych drzwi

smuga światła

zamiast smugi cienia

błysk srebrno-złoty 

na mosiężnej klamce

i w dziurce od klucza

(ciekawe dlaczego w zamku

nie ma klucza)

wtedy

zupełnie niespodziewanie

przez szparę przy framudze

wyszła z pokoju

(jak gdyby nigdy nic)

moja dusza

jak ćma do światła

Wiesław Fałkowski falko, 2017

Droga do Gibraltaru - Domingo – pamiętaj, by dzień święty święcić

falko

Droga do Gibraltaru

Domingo – pamiętaj, by dzień święty święcić

idę mozolnie pod górę

rozgrzaną słońcem ulicą

jak najbliżej domów

próbuję ścierać z białych ścian

resztki chłodnego cienia

mieszkania otwarte na ulicę

zaglądam dyskretnie nieśmiało

sjesta 

nikt na mnie czeka

nikt mnie nie zawoła

nawet psy nie szczekają

cisza

cykady też milkną

widocznie nie warto grać

dla zasłuchanych w siebie

w ogrodach przydomowych

kolorowe kwiaty

egzotyczne drzewa

bananowce figi kaktusy

kwitnące krzewy

nie wiem jak nazwać wszystkie te kolory 

błękit nieba dominuje

woda w morzu zielonkawa

połyskuje złotem

zieleń drzew palm i traw

często skrywa ugier

beż - rozżarzony słońcem 

przypalonej ziemi

trąciłem czubkiem buta

brązowo-brunatne

strzępy kokosowej palmy

na grafitowym chodniku

smutny kontrast

z otaczającym mnie

kolorowym urokiem

andaluzyjskiego miasteczka

patrząc na kwiaty

przestałem myśleć o tym 

dziwnym czymś

splątanym jak mój cień

kroczący obok mnie

tego upalnego popołudnia

po hiszpańskim betonowym bruku 

kwitnące krzewy 

feerią barw wszelakich zaskakują

tinto to czerwień wina

tę łatwo poznaję

wino i kwiaty pachną równie upojnie

i zmysły sycą tak samo 

spragniony w małym miasteczku

słonecznej Andaluzji

krainie wina oliwy

dojrzałych pomidorów

kwitnących pomarańczy

szukam bodegi

w niedzielę zamknięte

miejscowi dzień święty święcą

kościelny dzwon bije

sjestę nagle przerywa

zaraz zacznie się fiesta

Wiesław Fałkowski falko, 2017

Silencio

falko

Silencio

przysiadła się

gdy siedziałem w barze -

obskurna knajpa życie

- pan to poeta

poznaję

najbardziej czytałam pana ciszę

pan 

panie poeto tak pięknie 

milczeniem opowiada

te wszystkie niestworzone brednie

o miłości nieodbytej

zazdrości pospolitej

i skurwysyństwie

najbardziej lubię u pana 

milczenie erotyczne

bo to mnie 

proszę pana

nastraja bardzo lirycznie

widać że się pan zna na tym

teoretycznie

a wie pan że upiekłam

drożdżowy placek

dla pana

ale go zjadłam

z samego rana 

sama

z miłości platonicznej

do milczenia w poezji

teraz już sobie pójdę…

i poszła lecz została

przy barze zapadła

- panie barman

daj pan dwie wódki

bo mnie milczenie ogarnia

Wiesław Fałkowski falko, 2017

Kolorowe atramenty

falko

Kolorowe atramenty

zapisane drobnym odręcznym pismem

na marginesach książki z wierszami o miłości

dziewczęce imiona...

kartki pożółkłe

atrament bladoniebieski

zapisane drobnymi epizodami

na marginesie życia

ledwo widoczne w blado-szarej pamięci

imiona kobiet...

litery spłowiałe

atrament blado-różowy

wydrapane

na korze mózgowej

jej imię...

z serca wystrugane serce

ciągle jeszcze bije

atrament czerwony

nie schnie

cienką strużką płynie

Wiesław Fałkowski falko, 2017

 

Wojciech Młynarski in memoriam - wiersz i piosenka

........................................................

Po śmierci Wojciecha Młynarskiego w marcu tego roku napisałem wiersz pt. Wojciech Młynarski in memoriam.

Dzisiaj wspominamy zmarłych i jest okazja by ten wiersz przypomnieć.

Wiersz stał sie też inspiracją do napisania piosenki, którą skomponował i wykonał Remi Juskiewicz. To już czternasta piosenka duetu autorskiego w ramach projektu Remi&Falko.

Wojciech Młynarski in memoriam

między słowem a muzyką
toczy się życie poety
zaśpiewać wiersz
jaka to prosta sprawa
napisać wiersz do zaśpiewania
to już inna melodia

kiedy bal się kończy
w obskurnej knajpie - życie
za wyszynk płacić trzeba chwilą
cycata barmanka
marne trunki leje żywym
dreszcz po plecach przemyka
milknie saksofonista
poeci zmieniają lokal
spotykają się w niebie

napiszę jeszcze kilka wierszy
może takich do zaśpiewania
tak szukam sposobu
by chociaż na chwilę
usiąść obok ciebie
tam
po tamtej stronie
mistrzu

Wiesław Fałkowski

Opowieść o podróży z punktu A do punktu B

falko

Opowieść o podróży z punktu A do punktu B

kolejny raz szedłem przez miasto

(nie lubię tych małych sennych miasteczek)

uparcie szukałem ostatniej szansy

ofert nie było

nadzieja umierała na każdym rogu ulicy

przede mną we mnie przy mnie

szary jak wilk

biedny jak mysz 

dziewczyna

ubrana w letnią sukienkę w groszki

odwrócona tyłem 

szukała czegoś wzrokiem

po drugiej stronie sklepowej witryny

rudowłosa była piękna

z niezliczoną ilością piegów

na jasnej skórze

na całym ciele

przez umysł

w zadziwiająco małym ułamku chwili

przemknęła myśl -

może uda mi się jeszcze 

umówić na kawę

wróciłem do punktu wyjścia

jeszcze raz zadałem sobie pytanie

czy jutro już minęło

rozpędzony pociąg

nie zatrzymał się na stacji

żyletka w dłoni

kąpiel gorąca

niedokończone marzenia

czas przyszły stał się niedokonany

życie przeciekające między palcami

czerwienią plamiło wspomnienia

Wiesław Fałkowski falko, 2017

Noc

falko

Noc

zapada zbyt szybko

słońce zachodzi

i gasną znicze

opowieść o zmarłych 

chwilę jeszcze  trwa

a potem ginie

w przepastnym brzuchu

domniemania o cudzie 

zmartwychwstania 

wielcy 

przez jeden wieczór zaledwie

pozbawieni szat

okryci całunem

wyjątkowości

tak im dopomóż

odpuść grzesznym

zbaw

a potem

niech się toczy

niech zwyczajnie płynie

Wiesław Fałkowski falko, 2017