Nikt w tym domu nie czeka

falko

Nikt w tym domu nie czeka

I długo był niespokojny.

Jak w dalekiej podróży.

Tęskni. Wspomina. Płacze.

Wraca do domu.

Staje na progu i nic,

nic się nie dzieje.

Za progiem nie ma już nic.

Ni miodu, ni ciepłego mleka.

Ani kobiety.

Ani rozbawionych dzieci.

Ani nadziei na dni powszednie,

chleb z masłem,

poranną kawę,

ciepłą zupę.

Nikt w tym domu nie czeka.

Odwraca się i odchodzi.

Powoli.

Każdy krok boli.

Niepokój trzewia ściska.

Wiesław Fałkowski falko, 2016

Wiersz z autorskiego tomiku pt. "Siedem stopni miłości",2017
Projekt okładki i ilustracje: © Wiesław Fałkowski
Redakcja i korekta: Janina Sikorska
ISBN 978-83-947558-0-5