Irytujący brak równowagi

falko

Irytujący brak równowagi

A jeżeli ten cały świat, to całe życie to tylko imaginacja?

Wymysł wrzaskliwego idioty albo wiejskiego głupka,

co do trzech zliczyć nie potrafił, a jednak licząc krowie placki na łące,

przez zwykły przypadek odkrył niesprawiedliwość

i irytujący brak równowagi szczęść i nieszczęść we wszechświecie.

Dlatego tak bardzo ludzka to rzecz patrzeć przed siebie i szukać znaku,

że będzie dobrze i wszystko może się zdarzyć,

i że będziemy jeszcze szczęśliwi.

Tak samo patrzeć za siebie, w głąb nieprzeniknionej otchłani,

gdzie jak w czarnej dziurze za horyzontem zdarzeń

giną nabrzmiałe od płaczu wspomnienia wessane do jądra niepamięci,

zmiażdżone grawitacją grzechów niechybnie popełnionych

i szukać tam - w kosmosie, śladów szczęść dawno zapomnianych.

Ludzka to rzecz po zielonych łąkach wzgórz szczęśliwych gonić białe koźlęta,

grzeszyć do utraty tchu, a potem z ciekawością czekać co sąd ostateczny przyniesie:

potępienie, rozgrzeszenie czy żal.

Później, kiedy wszystko się już wyjaśni,

mroczna noc krzykiem a dzień ciszą nas będzie wołał

i pętla zakrzywionego czasu zaciśnie się na naszej szyi,

to wtedy ludzką rzeczą będzie powiedzieć - Niczego nie żałuję.

Wiesław falko Fałkowski, 2016