Ukryty za krawędzią Wszechświata

falko

Ukryty za krawędzią Wszechświata

Lądy, morza, oceany i Ameryka dawno odkryte.

Szukać do nich drogi, to otwierać dawno rozwarte wrota.

Doświadczanie na własnej skórze

niezliczonych elementów

kultury, literatury i sztuki

upoważnia do szukania w różnych,

czasami futurystycznych,

czasami historycznych dekoracjach

odpowiedzi na pytanie o kondycję

człowieka wyobcowanego,

zamkniętego w niewielkiej przestrzeni,

zmagającego się z wyrzutami sumienia,

nękanego przez złe wspomnienia

i bezradnego wobec bólu straty.

Człowieka obarczonego obowiązkiem

poznawania wszechświata

i swojego w nim miejsca.

Czy jest możliwa komunikacja?

Próbę porozumienia

utrudniają tajemnicze byty.

Z pamięci do rzeczywistości

przychodzą istoty z dalekiej przeszłości

spiętej klamrą wspomnień.

To bywa trudne do zniesienia.

Czy Bogowie drwią,

czy może w ten okrutny sposób

wskazują drogę? 

Brak kontaktu z nieznanym.

Może porozumienie jest niemożliwe,

kiedy na przeciw siebie stają

byty skrajnie odmienne

doświadczeniem, świadomością,

pojęciem i pojmowaniem?

Niemożność zrozumienia Wszechświata

wynika z niemożliwego

- ludzkie schematy i doświadczenia.

Romans, satyra, parodia i medytacja.

Wszystko naraz, a jednak nie jednocześnie.

Natura ludzkiej świadomości

nie daje się sklasyfikować tak łatwo.

Zamknięty w klaustrofobicznej,

niesamowitej i katastroficznej przestrzeni

człowiek czuje frustrację i strach.

Targany, w niespiesznie przesuwającym się czasie

emocjami  i wątpliwościami staje, któryż to już raz,

na krawędzi oceanu wszechświata

zadając pytania, na które nie ma odpowiedzi.

Wiesław falko Fałkowski, 2016